قیر ماده‌ی سیاه رنگی است که حالت خمیری شکل داشته و کاربرد اصلی آن در عایقکاری رطوبتی و ساخت آسفالت است . قیر دارای انواع گوناگونی است که هر یک از انواع آن کاربرد متفاوت و خاص خود را دارد.
به بیان تخصصی تر می‌توان گفت قیر ترکیبی هیدروکربنی خمیری شکل و کلوییدی با منشاء طبیعی یا پالایشگاهی است .
قیر از لحاظ رفتار فیزیکی ماده ای است که در هر دما رفتاری خاص نشان میدهد در دمای محیط نه رفتار یک ماده الاستیکی دارد و نه یک ماده ویسکوز است رفتار قیر شامل ترکیبی از این دو حالت یعنی رفتار ویسکو الاستیکی می‌باشد .
قیر از مشتقات نفت بوده و اغلب در پالایشگاه ها تولید می‌شود. قیر در دمای محیط جامد است. با افزایش دمای محیط به حالت خمیری درمی‌آید . اگر دمای محیط رابسیار بالاتر ببریم مایع می‌شود .
غیرقابل نفوذ بودن در برابر آب و چسپنده بودن قیر ویژگی هایی است که باعث می‌شود این مادهکاربرد های فراوانی داشته باشد .
قیری که از نفت یا سنگ‌های معدنی مخصوص استخراج می‌شود قیر خالص نام دارد . این ماده با توجه به منشاء تشکیل طبقه‌بندی می‌شود. قیرهای خالص برای استفاده در کاربردهای مختلف تحت فرایند هایی قرار میگیرند تا ویژگی ها و خواص لازم را بدست بیاورند و انواع قیر ها را از جمله ( قیر دمیده ، قیر محلول ، قیر امولسیون ، قیر پلیمری و … ) را تشکیل میدهند .
نوعی قیر است که در فرآیند اکسیداسیون وکوم باتوم بدست می آید و دارای درجه نفوذ بین 50-40 است .
مشخصات قیر 50-40 در جدول زیر آمده است .
این قیر دارای درجه نفوذ بین 70-60 است، مشخصات قیر 70-60 در جدول زیر آمده است.
مشخصات قیر 70-60 در جدول زیر آمده است .
این قیر دارای درجه نفوذ بین 100-85 است، مشخصات قیر 100-85 در جدول زیر آمده است .
